Βιβλιοπαρουσιάσεις-κριτικές

  Μαγκας    ΠΣ ΔΕΛΤΑ

       Ένα ακόμα βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα που λάτρεψα!

Αφηγητής είναι ο ίδιος ο ήρωας , ένας σκύλος, ο οποίος προσπαθεί να εξιγήσει τα ανθρώπινα φερσίματα με τηνδική του λογική .Θα σου δώσει να καταλάβεις πόσο κακό είναι να λές ψέματα και πόσο σωστό ναλές αλήθεια .Ακόμα, θα δείς  την δύναμη της συνεργασίας μέσα από μία μικρή περιπέτεια του φίλου μας .Ακούγοντας τις ιστορίες της γιαγιάς(της μητέρας του αφεντικού του Μάγκα) θα ζήσεις την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και θα θαυμάσεις τον ηρωισμό και την θέληση των Ελλήνων αγωνιστών .Ακόμα, η ιστορίατου Βασίλη ,του κηπουρού , θα σε συναρπάσει.Το βιβλίο θα έχει ένα αισιόδοξο τέλος, με το οποίο θα συγινηθείτε.

Απο την Κατερίνα Ε.

6 Κριτική ταινίας "Φεύγω"

Γυμνάσιο Καπανδριτίου

Ελένη Μακράκη

Πρώτο Γυμνάσιο Υμηττού

Οι μαθητές του Γυμνασίου Καπανδριτίου επέλεξαν να θίξουν ένα από τα πλέον επίκαιρα θέματα με την ταινία τους "Φεύγω", ξεφεύγοντας έτσι από την επιλογή μίας τετριμμένης θεματολογίας.

Μέσα από μια ταινία που διαρκεί μόλις 5 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα καλύπτουν το φλεγόμενο και πολυδιάστατο θέμα, της οικονομικής μετανάστευσης , που στην Ελλάδα ανθίζει ολοένα και περισσότερο. Το 2014 -χρόνια που γυρίστηκε η ταινία-η μετανάστευση ήταν ήδη ένα καλά ανθισμένο λουλούδι που όμως είχε αγκάθια .Η ταινία έχει να κάνει περισσότερο με την ανάδειξη της επίπονης πορείας ενός μετανάστη ,μέσα από την εμπειρία του παππού. Ο τίτλος, αν και ανατρέπεται στο τέλος της ιστορίας, είναι δυναμικός και άμεσος.

    Στην ταινία δεν υπάρχουν ιδιαίτερα πολλά λόγια. Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να πει ότι το γράμμα πρωταγωνιστεί .Αυτό είναι θετικό  καθώς αφήνει τον θεατή να μπει σε βαθύτερες σκέψεις και να φαντάζεται διαλόγους ή ακόμα και την συνέχεια της υπόθεσης.

Ξεκινώντας με μια πρωτότυπη σκηνοθετικά είσοδο στο χώρο μέσα από το ανοικτό παράθυρο ο θεατής καλείται να καταλάβει τον εσωτερικό πόλεμο του νεαρού που ετοιμάζεται να φύγει. Η συντονισμένη στις ειδήσεις για το μεταναστευτικό τηλεόραση αποτελεί μια έξυπνη επιλογή που προϊδεάζει τον θεατή για τη συνέχεια. Η μουσική υπόκρουση ντύνει μελαγχολικά την πλοκή. Ο ρυθμός της ταινίας στην αρχή αργός για να οδηγήσει σε μια σταδιακή εσωτερική και εξωτερική ένταση. Η ηθοποιία ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μιας ερασιτεχνικής προσπάθειας και αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον και ο αναγνώστης του γράμματος έχει πολύ ρεαλιστικό και συνάμα συναισθηματικό . χρωματισμό.

 Συγχαρητήρια στην σκηνοθετική προσέγγιση για την επιλογή του χώρου που παραπέμπει εμφανώς σε ένα φτωχικό σπίτι βιοπαλαιστών με μοναδική ίσως παρατονία την τηλεόραση στο δωμάτιο του νεαρού (2η στο σπίτι) και με μια αμφιβολία για το αν οι βασιλικοί στο παράθυρο είναι μέσα ή έξω (πρώτη σκηνή) από το παράθυρο. Βέβαια αυτές οι τόσο μικρές σκηνοθετικές αστοχίες δεν είναι ικανές να χαλάσουν την εικόνα μίας ταινίας με τόσο βαθύ νόημα. Υπάρχουν όμως και σκηνοθετικές λεπτομέρειες που είναι πολύ προσεγμένες ,όπως η ημερομηνία του γράμματος

5. ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ‘ MY HERO’ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΕΛΕΣΩΝ (της Χάλαρη Άννας)

Η ταινία η οποία επέλεξα να κάνω κριτική είναι η ταινία του γυμνασίου Μελεσών. Ο τίτλος της είναι  «My hero» και αναφέρεται σε ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στις μέρες μας: στους κινδύνους που κρύβει το διαδίκτυο, όπως είναι για παράδειγμα η υιοθέτηση ψεύτικης ταυτότητας εκ μέρους κάποιων ανθρώπων που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν ανυποψίαστα παιδιά μέσα από το διαδίκτυο. Η ταινία είναι αποτέλεσμα συνεργασίας των μαθητών του γυμνασίου Μελεσών υπό την καθοδήγηση των καθηγητριών τους κ. Αποστολάκη και κ. Βαριτάκη.

  Καταρχάς θα ήθελα να τονίσω ότι οι μαθητές και οι συντελεστές της ταινίας αυτής  έθιξαν το θέμα αυτό με εξαιρετικά σαφή και κατανοητό τρόπο. Οι μαθητές υποκρίθηκαν πολύ καλά το ρόλο τους χωρίς υπερβολές και εξάρσεις. Ο σκηνοθέτης της μικρού μήκους ταινίας μπορώ να πω ότι επέλεξε κατάλληλα λόγια, ενδιαφέρουσες σκηνές και  αποτελεσματικό τρόπο ώστε να παρουσιάσει με επιτυχία το θέμα αυτό.

  Στην αρχή μας έδειξε το κορίτσι - πρωταγωνίστρια της ταινίας - που ήταν τόσο απόμακρο από τα υπόλοιπα παιδιά που ακόμα και όταν κάποιοι συμμαθητές της  προσπάθησαν να της μιλήσουν εκείνη τους απαξίωσε και δεν τους απάντησε. Αργότερα μας αποκαλύπτει τον λόγο για τον οποίο το κορίτσι αυτό είναι τόσο κλεισμένο στον εαυτό του. Η αιτία της απομόνωσής της είναι ότι οι γονείς της μαλώνουν συνέχεια μεταξύ τους και είναι εντελώς αδιάφοροι για εκείνη. Η κοπέλα αυτή έχοντας την ανάγκη, όπως είναι φυσικό, να μιλήσει σε κάποιον γι αυτό που την απασχολεί στρέφεται σε έναν υποτιθέμενο συμμαθητή της, μέσω του διαδικτύου. Το συγκεκριμένο άτομο δεν είναι αυτός που εκείνη πιστεύει ότι είναι, δεν είναι συνομήλικός της αλλά αντίθετα είναι ένα πολύ μεγαλύτερο άτομο, το οποίο έχει και εγγόνια. Αυτός ο άνθρωπος λέγοντας γλυκά λόγια και αρκετά ψέματα σε αυτό το αθώο κορίτσι καταφέρνει να το πείσει να συναντηθούν μια μέρα από κοντά λέγοντάς του να μην το πει σε κανέναν γιατί έτσι θα είναι καλύτερα για εκείνη. Η ταινία τελειώνει ακριβώς στο σημείο αυτό, θέλοντας να αφήσει εμάς να φανταστούμε την πιθανή συνέχεια, η οποία προφανέστατα δεν πρόκειται να είναι και πολύ καλή. 

  Επιλέγει λοιπόν ο σκηνοθέτης με αυτόν τον τρόπο να προβληματίσει τους θεατές και να τους ωθήσει να συζητήσουν, να σκεφτούν και να εξάγουν τα συμπεράσματά τους για την ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου και τους κινδύνους που δημιουργεί.

  Η επιλογή του τίτλου νομίζω ότι είναι πολύ επιτυχής, γιατί μέσα από τη λέξη ήρωας προκύπτουν εμφανώς τα λάθος πρότυπα που οι νέοι άνθρωποι πολλές φορές θαυμάζουν και που στην πραγματικότητα είναι μόνο υποκατάστατα που καλύπτουν τις ανασφάλειες, τις ανάγκες και τις ελλείψεις τους. Έτσι κι εδώ η πρωταγωνίστρια, μέσα από τον όμορφο τρόπο, τα γλυκόλογα και το ενδιαφέρον του υποτιθέμενου συμμαθητή της καλύπτει το συναισθηματικό κενό που της έχει δημιουργήσει η αδιαφορία, και η παντελής έλλειψη  των γονιών της από τη ζωή της. Νιώθει ίσως για πρώτη φορά στη ζωή της σημαντική και ικανή να προσελκύσει το ενδιαφέρον κάποιου ανθρώπου, ο οποίος γίνεται ο ήρωας της. Ο διαδικτυακός της φίλος στα μάτια της αποκτά δυνάμεις υπεράνθρωπες, νομίζει ότι αυτός αποτελεί την απάντηση σε ότι τη βασανίζει, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί και να πειστεί να συναντηθεί με αυτόν με ολέθρια πιθανώς αποτελέσματα.    

  Σε ότι αφορά το σενάριο και τη σκηνοθεσία η γνώμη μου είναι πώς βοήθησαν στο να αποδοθεί σωστά το μήνυμα που ήθελαν να μεταδώσουν οι συντελεστές της ταινίας. Δε δόθηκε έμφαση στην ξεκάθαρη δήλωση των γεγονότων αλλά συχνά δηλώθηκαν υπαινικτικά, όπως για π.χ. συνέβη στο τέλος της ταινίας με τον «ήρωα». Δεν είδαμε το πρόσωπό του γιατί δεν ήταν αυτό το σημαντικό. Το σημαντικό ήταν πώς οποιοσδήποτε θα μπορούσε να υιοθετήσει μια ψεύτικη ταυτότητα, για να ξεγελάσει ένα παιδί. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τη μαθήτρια που παίζει το διαδικτυακό θύμα. Δε λέει πολλά. Δε δηλώνει ξεκάθαρα τη στεναχώρια της αλλά μας αφήνει να την κατανοήσουμε με τη στάση του σώματός της ή τις κινήσεις της.

Το μοναδικό αρνητικό στοιχείο που θα μπορούσα να εντοπίσω είναι ότι η αναφορά των ονομάτων των συντελεστών έγινε μόνο στην αγγλική γλώσσα.

Συμπερασματικά πρόκειται για μια ταινία που πέτυχε το σκοπό της. Κατόρθωσε να μεταδώσει το μήνυμα που ήθελε χωρίς υπερβολές. Μας σόκαρε και μας έφερε αντιμέτωπους με μια πραγματικότητα που θα θέλαμε να μην υπάρχει. Για όλους αυτούς τους λόγους πιστεύω ότι αξίζει να τη δείτε και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.

           

4) ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΜΟΥΘ

ΚΙΡΑ ΣΙΝΟΥ

(από την Κατερίνα Ε.)

          Μακριά, σε μία άλλη εποχή ένα αγόρι, ο Αμού , αποφασίζει να βρεί τη φυλή του πατέρα του , στο Βορρά. Στο μακρινό αυτό ταξίδι του, συναντά πολλούς κινδύνους και τους αντιμετωπίζει με τη βοήθεια του Βάμ, ενός συνομήλικου φίλου του. Διαφορετικός πολιτισμός , ξεχωριστή θρησκεία, πρωτόγονες συνθήκες διαβίωσης. Θα καταφέρει άραγε ο Αμού να φτάσει στη φυλή του πατέρα του;Κι αν ναι, πώς θα του φερθούν τα μέλη αυτής της πρωτόγονης φυλής ;                                      Μια φαντασμαγορική περιπέτεια , με πολλή δράση και φαντασία . Το συγκεκριμένο βιβλίο, μου έκανε εντύπωση επειδή είναι από τα λίγα μυθιστορήματα που εξελίσσονται στην προϊστορία. 

     Υπάρχει και στη δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου μας.

3. ΒΟΥΛΑ ΜΑΣΤΟΡΗ
"Τ'ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ"
(Απο την Κατερίνα Ε.)

            Η Αννα , η βασική ηρωίδα του βιβλίου , είναι ενα κορίτσι 

που βαριέται τα κοριτσίστικα παιχνίδια και εντάσσεται , μετά απο έναν ''πόλεμο'' στην ομάδα των αγοριών . Γίνεται η Μάου μάου , παίρνει την αρχηγία και ο Κολιός , ο πρώην αρχηγός , σκάει απο 

τη ζήλια του. Μετά απο πολλά παιχνίδια , σκανταλιές , φάρσες αλλά και καυγάδες  η Αννα μεγαλώνει , γίνεται εκτάκι . Ξεχνά σχεδόν τα αγόρια , επιστρέφει στην πιστή της φίλη , τη Μαρούλα και αρχίζει πάλι τα κοριτσίστικα φερσίματά της , έτοιμη πια για το Γυμνάσιο .

2. ΛΟΤΗ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ- ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

" ΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ ΔΑΣΟΣ"

(από τον Πέτρο Στούπα)

  Παρουσίαση του βιβλίου: πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι η δεκαεξάχρονη Κόννη (Κωνσταντίνα-Ελπινίκη) Σκουφίτση, η φίλη της Νάνσυ, ο κ. Λυκίδης, η γιαγιά Ελπινίκη και ο φοιτητής Σωτήρης. Σημαντικό γεγονός στο βιβλίο είναι το ταξίδι της Κόννης, μόνη της για πρώτη φορά από τη Βοστώνη στην Αθήνα για να δει τη γιαγιά της που είναι άρρωστη στο νοσοκομείο. Στην Πλάκα συναντά τον κ. Λυκίδη που προσπαθεί να τη μυήσει στον κόσμο των ναρκωτικών. Τυχαία βρίσκει την αγαπημένη της φίλη Νάνσυ, χαμένη ένα χρόνο απ'τη Βοστώνη, μπλεγμένη με τα ναρκωτικά, επειδή νόμιζε ότι η μητριά της δεν τη θέλει. Ο φοιτητής της Νομικής Σωτήρης, που η μητέρα του νοσηλεύεται στο ίδιο νοσοκομείο και στον ίδιο θάλαμο με τη γιαγιά Ελπινίκη, βοηθά την Κόννη να σώσει τη φίλη της από τα ναρκωτικά. 

  Στοιχεία της αφήγησης:Η συγγραφέας είναι ταυτόχρονα και αφηγητής του βιβλίου. Είναι αντικειμενική και σχολιάζει σπάνια τα όσα γίνονται μέσα από τη φωνή των ηρώων της. Συνήθως χρησιμοποιεί έμμεσους τρόπους για να οδηγήσει τον αναγνώστη σε συμπεράσματα. 

  Οι χαρακτήρες του βιβλίου:η Κόννη είναι μια δεκαεξάχρονη που χαίρεται γιατί θα ταξιδέψει μόνη της από τη Βοστώνη στην Αθήνα. Αγαπά και φροντίζει τη γιαγιά της ακούγοντας τις συμβουλές της μητέρας της. Αν και η μικρή αναλαμβάνει την ευθύνη να φροντίσει τη γιαγιά της στο νοσοκομείο, αφού οι κόρες της δεν μπορούν. Συμπεριφέρεται επιπόλαια, όταν λέει και εμπιστεύεται όλα τα οικογενειακά της στοιχεία και μυστικά σε έναν άγνωστο. Λατρεύει τη φίλη της Νάνσυ, τη σκέφτεται συνεχώς παρ'όλο που έχει να τη δει ένα χρόνο. Και όταν τη βρίσκει προσπαθεί με κάθε τρόπο να τη σώσει απ'τα ναρκωτικά. Στο τέλος του βιβλίου φαίνεται τίμια και υπεύθυνη, αφού παραδίδει το πακετάκι με τα ναρκωτικά στην αστυνομία.

  Η Νάνσυ δε φάνηκε αρκετά δυνατή ν' αντιμετωπίσει το θάνατο του μπαμπά της και τη ζωή με την καλή μητριά της. Πίστεψε πως δε την αγαπούν, πώς δε τη θέλουν. Παρασύρθηκε εύκολα από παρέες κι έμπλεξε. Αγαπά τη φίλη της την Κόννη και δέχεται να προσπαθήσει να ξεμπλέξει από τα ναρκωτικά. 

  Ο Σωτήρης είναι ένα καλοσυνάτος νέος που λατρεύει και φροντίζει τη μητέρα του κα βοηθά με πολλούς τρόπους την Κόννη. Φροντίζει τη Νάνσυ με ένα γνωστό του αστυνομικό και με το γιατρό. Διαφωνεί με τους πολιτικούς, τιμωρεί τους κακούς και αγαπά τους συνανθρώπους του. Ο κ.Λυκίδης είναι ο πονηρός έμπορος ναρκωτικών που προσπαθεί  με κάθε τρόπο να παρασύρει τους νέους σε αυτά. Είναι αδίστακτος μπροστά στο κέρδος, αφού δε διστάζει να πουλήσει ναρκωτικά ακόμα και στη γιαγιά Ελπινίκη εκμεταλλευόμενος τους πόνους της.

  Η γιαγιά Ελπινίκη λατρεύει την εγγονή της και χαίρεται που την ξαναβλέπει. Είναι λίγο φοβητσιάρα, δεν αντέχει τους πόνους κι έτσι παρασύρεται από τον κ. Λυκίδη που την πουλάει ναρκωτικά χάπια για να μην πονάει.

  Η άποψή μου.Το βιβλίο  που διάβασα που άρεσε για τον εύστοχα συμβολικό χαρακτήρα του. Είναι το παραμύθι της σύγχρονης Κοκκινοσκουφίτσας (Κόννη Σκουφίτση) που η μαμά της τη στέλνει με το καλαθάκι της (καλάθι με είδη ραπτικής) στην άρρωστη γιαγιά της (γιαγιά Ελπινίκη) που ζει στο τσιμεντένιο δάσος (Αθήνα). Στο δρόμο συναντά τον κακό λύκο (κ. Λυκίδη) που προσπαθεί να κάνει κακό σε αυτήν και τη γιαγιά της (ξαπλώνει ακόμα και στο κρεβάτι της γιαγιάς στο νοσοκομείο) Προσπαθεί να την εξοντώσει όχι με τα δόντια του τα κοφτερά μα με τη μύηση στον κόσμο του λευκού θανάτου των νέων. Τελικά όμως η γιαγιά και η εγγονή θα σωθούν με τη βοήθεια του κυνηγού (Σωτήρης Κυνηγός). 

1. ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ 

« ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΑ ΑΣΤΡΑ»

της Κατερίνας Ε.

Το βιβλίο "ένα παιδί μετράει τα άστρα" είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του Μενέλαου Λουντέμη. Αναφέρεται στην ιστορία του Μέλιου Καδρά, ενός ορφανού αγοριού με μεγάλη δίψα για μάθηση. Ο  Μέλιος αγωνίζεται μόνος του να κερδίσει χρήματα και επίσης διεκδικεί θέση σε ένα από τα θρανία του μεγάλου σχολείου της γειτονικής κωμόπολης. Στην πορεία του συναντά σκληρούς ανθρώπους μα και καλους φίλους. Γνωρίζει την προδοσία και το μίσος, την τρυφερότητα και την αγάπη. Περήφανος, τίμιος, ειλικρινής , καταδεκτικός και δίκαιος, είναι ικανός να πραγματοποιήσει τα όνειρά του αλλά και να γκρεμιστεί για αυτά.